Δημήτρης Κόγκας: «Η άνοδος είναι ένας άθλος, αλλά όλοι πιστεύουμε σ’ αυτόν»
Ο αρχηγός της ομάδας Ανδρών μιλά για τη μέχρι στιγμής πορεία και το μέλλον της Eurohoops Academy Λεοντείου!
Ο Δημήτρης Κόγκας είναι ίσως νεότερος… μεγαλύτερος παίκτης του Πρωταθλήματος Ανδρών, ο οποίος είχε αναλάβει από πέρυσι κιόλας τον ρόλο του αρχηγού. Έχοντας σημαντικές εμπειρίες από την πορεία του στις διοργανώσεις της ΕΣΚΑ, αλλά και αστείρευτο πάθος για το παιχνίδι, ο 29χρονος guard διδάσκει έμπρακτα στους μικρότερους συναθλητές του τις αξίες της Eurohoops Academy Λεοντείου. Ο Κωνσταντίνος Μελέτης δεν τον επέλεξε τυχαία, άλλωστε, για αυτή τη θέση, καθώς είχε δείξει ότι από την πρώτη του ημέρα στο Κλειστό Γυμναστήριο της Λεοντείου Σχολής Αθηνών είχε αντιληφθεί πλήρως τη φιλοσοφία της ομάδας. Υπό αυτό το πρίσμα, ο Δημήτρης Κόγκας μίλησε στο eurohoops.net για την πορεία της Eurohoops Academy Λεοντείου στο Πρωτάθλημα Ανδρών, τους στόχους στη συνέχεια της διοργάνωσης, και το εγγύτερο, ή και το απώτερο, μέλλον της.
Το παιχνίδι με τον ΑΠΣ Οιωνό είχε το στοιχείο του «πρέπει» – όχι μόνο βαθμολογικά, αλλά κυρίως πνευματικά, αφού στην πρεμιέρα της διοργάνωσης η ομάδα είχε ηττηθεί από έναν κατώτερο ποιοτικά αντίπαλο. Είσαι ικανοποιημένος από την αντίδραση και την απόδοση της ομάδας, δεδομένου ότι οι περισσότεροι αθλητές δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ τέτοιου είδους πίεση;
«Το αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο παιχνίδι έχει μια διπλή ανάγνωση. Η μία όψη σχετίζεται με την αδιαμφισβήτητη βελτίωση της αγωνιστικής μας συμπεριφοράς και νοοτροπίας, καθώς δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που χάσαμε στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος από την ίδια ομάδα, την οποία κυριολεκτικά νικήσαμε στο πρόσφατο ματς από το πρώτο δεκάλεπτο. Ωστόσο, οφείλουμε να δούμε και την άλλη όψη, που εμπεριέχει αρκετή αυτοκριτική, πηγή προβληματισμού και μας κάνει να αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν να παρουσιάσαμε δύο τόσο διαφορετικά «πρόσωπα». Ασφαλώς δεν τίθεται κάποιο ζήτημα υποτίμησης του αντιπάλου, αλλά δικής μας ανετοιμότητας να πάρουμε έστω και με δυσκολία την νίκη και να αποφύγουμε μια ήττα, η οποία ελπίζουμε να μην μας κοστίσει στο τέλος. Επομένως, η ομάδα μας απαρτιζόμενη κατά πλειοψηφία από εφήβους και νέους άντρες κάτω των 21, είναι λογικό να έχει μια ευμετάβλητη ψυχολογία, η οποία ορισμένες φορές μεταφράζεται σε έλλειψη συγκέντρωσης στο να προσαρμοστεί στις εκάστοτε αγωνιστικές συνθήκες (σκληρό παιχνίδι/παιχνίδι σκοπιμότητας). Στο ζήτημα της πίεσης για το συγκεκριμένο ματς το αντιμετωπίσαμε όλοι με αρκετή σοβαρότητα και εκεί έγκειται η βελτίωση της νοοτροπίας της ομάδας».
Το συγκεκριμένο παιχνίδι συμπίπτει με το μέσο σχεδόν της σεζόν: το ξεκίνημα του Β’ Γύρου και την παράλληλη διακοπή των Χριστουγέννων. Πώς κρίνεις την μέχρι στιγμής πορεία της ομάδας;
«Η πορεία της ομάδας ως ένα βαθμό με εκπλήσσει ευχάριστα. Από την άλλη, όμως, με κάνει να νιώθω ότι θα μπορούσε να είναι και ακόμη καλύτερη. Το σημαντικότερο πράγμα στον αθλητισμό, και γενικότερα στην ζωή, είναι να έχεις κίνητρο, αλλά και τα εχέγγυα να διεκδικείς τους στόχους που θέτεις. Η πλειονότητα των αθλητών μας προπονείται καθημερινά και πέρα του Πρωταθλήματος Ανδρών, συμμετέχει και στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών, σε μεσοβδόμαδο παιχνίδι και κάποιοι και στο Πρωτάθλημα Εφήβων. Συνεπώς, η καθημερινή και υψηλής έντασης προπόνηση τόσο σε θέματα τακτικής, όσο και φυσικής κατάστασης, και οι συνεχείς αγώνες όπλισαν με αυτοπεποίθηση τους νεότερους συμπαίκτες μου, καλύπτοντας έτσι την έλλειψη εμπειρίας, και όλοι μαζί βρήκαμε ρυθμό και πετύχαμε σημαντικές και εμφατικές νίκες έναντι των διεκδικητών της ανόδου. Οι τρεις ήττες που σημειώσαμε έως τώρα, οφείλονται, όμως, ως ένα ποσοστό στην έλλειψη της απαιτούμενης ενέργειας, λόγω των συνεχόμενων αγώνων που δεν επέδειξε η ομάδα σε εκείνα τα ματς. Ως εκ τούτου, μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι η δουλειά που γίνεται στο γήπεδο με γεμίζει με βάσιμη αισιοδοξία ότι η πορεία θα είναι ακόμη καλύτερη στο δεύτερο γύρο, δεδομένου ότι ο βαθμός ετοιμότητας της ομάδας μας θα είναι υψηλότερος. Βέβαια, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι δεν «παίζουμε» μόνοι μας, οι αντίπαλες ομάδες είναι εξίσου ανταγωνιστικές και εμπειρότερες και πλέον μας περιμένουν πιο προετοιμασμένοι».
Το γεγονός ότι ένα τόσο νεανικό σύνολο έφτασε να διεκδικεί με αξιώσεις την άνοδο σε ένα Πρωτάθλημα Ανδρών, πόσο σπάνιο είναι;
«Η αλήθεια είναι ότι η μπασκετική «πρόταση» που λανσάρει ολόκληρος ο οργανισμός με την συμμετοχή σε ρόλο πρωταγωνιστή τόσο νεαρών αθλητών δείχνει καινοτόμα, ωστόσο, θα έπρεπε να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Η στελέχωση από νεαρούς αθλητές συνοδεύεται από υψηλού επιπέδου προπονητική κατεύθυνση. Συνεπώς οι νεαροί συμπαίκτες μου κινούνται και προοδεύουν βάσει συγκεκριμένου προγραμματισμού. Βέβαια, υπάρχει και η άποψη ότι το χαμηλό της κατηγορίας που αγωνιζόμαστε, επιτρέπει την ανάδειξη και στελέχωση της ομάδας από νεαρούς αθλητές. Ωστόσο, ακόμη και σε χαμηλό επίπεδο ο πρωταθλητισμός δεν είναι κάτι απλό και εύκολο. Ενδεχομένως θα ήταν πιο εφικτό ως αποτέλεσμα να κερδίσουμε την παραμονή μας στην υψηλότερη κατηγορία του πρωταθλήματος, παρά μια άνοδο στην χαμηλότερη. Το ότι η ομάδα μας διεκδικεί την άνοδο είναι για μένα ένας άθλος που πλέον όλοι πιστεύουμε, δίχως να γινόμαστε υπερόπτες και δίχως να χάνουμε την ταπεινότητα και την δίψα μας για νίκη».
Ανεξαρτήτως της τελικής έκβασης, τι δείχνει αυτό για το μέλλον την ομάδας;
«Η ομάδα έχει χτιστεί με γερά θεμέλια. Δεν εστιάζει στις μονάδες και για το λόγο αυτό «δεν ζει και πεθαίνει» από το ταλέντο ενός ή δύο παικτών. Το βασικότερο από όλα είναι η ανάδειξη του συνόλου της ομάδας ως πρωταγωνιστή, γεγονός που δεν κάνει το παιχνίδι μας μονοδιάστατο και δίνει την δυνατότητα σε όλους να βάζουν το λιθαράκι τους και να συνθέτουν ένα πολυσύνθετο παζλ. Το πιο ξεχωριστό ωστόσο είναι ότι το σύνολο αναδεικνύει την μονάδα και η μονάδα αποκτά υπεραξία από το σύνολο. Με αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα το μέλλον προμηνύεται ευοίωνο και γεμάτο προοπτικές. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι σημαντικό γιατί αυτό είναι που δίνει το τελικό στίγμα της επιτυχίας ή της αποτυχίας. Κατά την άποψή μου αποτυχία θα είναι να μην δοθεί η δέουσα υπομονή και πίστωση χρόνου στην ομάδα και το προπονητικό επιτελείο για να επιτύχει την προσδοκώμενη και με μεγάλη προσπάθεια επιδίωξη για την οποία δουλεύει σκληρά».
Τι εύχεσαι για το νέο έτος και ποιο μήνυμα θα ήθελες να περάσεις μέσα από την συναναστροφή σου στον αθλητισμό όλα αυτά τα χρόνια;
«Η κοινότυπη και κλισέ ευχή για υγεία και επιτυχίες είναι δεδομένη. Θα εστιάσω απλά στο ότι ο αθλητισμός σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις εκφάνσεις του καλλιεργεί ολοκληρωμένες προσωπικότητες και δίνει ερεθίσματα σε σωστά πρότυπα. Ευχή μου είναι τα παιδιά είτε ανήλικα, είτε ενήλικα, να παραμείνουν κοντά στον αθλητισμό και να τον έχουν συνοδοιπόρο στην ζωή τους, ακόμη και αν δεν φτάσουν στο υψηλότερο επίπεδο. Ραντεβού στα γήπεδα λοιπόν!»